1. "Zmuszają do pokonania "bramki" w postaci działu PR zanim umożliwią kontakt z kompetentną osobą (nagminne w instytucjach rządowych). 'Nie mogę rozmawiać z prasą bez zgody naszego rzecznika prasowego.' Prawdziwy kłopot zaczyna się, gdy rzecznik jest na obiedzie i nikt nie wie, kiedy wróci."

– wydawca programu informacyjnego, 16 lat doświadczenia

2. "Podsuwają kartkę z pytaniami. Mylą fakty, daty i nazwiska. Nie są w stanie odpowiedzieć na najbardziej oczywiste pytania."

– redaktor magazynu komputerowego, 15 lat doświadczenia

3. "Domagają się usunięcia z wywiadu nawet najbardziej oczywistych kwestii – bez żadnego uzasadnienia."

– redaktor magazynu sportowego, 23 lata doświadczenia

4. "Mówią o wszystkim oprócz tego o co pytam. Czują, że to ich pierwsza i ostatnia szansa na rozmowę z dziennikarzem."

– reporter telewizyjny, 4 lata doświadczenia

5. "Uciekają od pytań, które zmuszają ich do kłamstwa. Nie rozumieją, że dziennikarze nie mają złych intencji. Tylko szczere i proste odpowiedzi budują zaufanie.

– redaktor bezpłatnej gazety, 4 lata doświadczenia

6. "Irytuje mnie, kiedy instytucje rządowe odmawiają dostępu do publicznych dokumentów lub utrudniają to."

– dziennikarz polityczny, 3 lata doświadczenia

7. "Cytują dziennikarzy z konkurencyjnych gazet."

– redaktor lokalnego dodatku ogólnopolskiego dziennika, 9 lat doświadczenia

8. "Dobry rozmówca rozmawia z dziennikarzem tak jak rozmawia z taksówkarzem, barmanem, żoną lub sąsiadem. Mówi otwarcie i szczerze. Zły rozmówca używa bezbarwnego, niejasnego i biurokratycznego języka – tak jakby czytał nudną gazetę."

– dziennikarz prasowy, 12 lat doświadczenia

9. "Mówią mi co jest ważne i co należy pominąć."

– radiowy reporter ekonomiczny, 7 lat doświadczenia

10. "Odwołują w ostatniej chwili umówiony wywiad."

– reporter telewizyjny, 5 lat doświadczenia