| Pressence Public Relations | Pressence Newsletter | Numer 180 / 1 sierpnia 2017 |
| Wydawca: Bogusław Feliszek | biuro@pressence.com.pl | www.pressence.com.pl |
Liczba prenumeratorów – 687 osób
Otrzymujesz ten newsletter, ponieważ poprosiłeś/aś o to Pressence Public Relations na stronie internetowej www.pressence.com.pl i zapisałeś/aś się na naszą listę subskrypcyjną.
Przekaż proszę nasz magazyn (e-zine) każdemu z Twoich znajomych, którzy tak jak Ty dbają o swój wizerunek, wiarygodność i dobre imię, pragną sprzedawać więcej produktów lub usług, chcą promować społecznie pożyteczną ideę.
Jeśli ktoś wykorzystał ten adres e-mail bez Twojej zgody, prosimy o kontakt: newsletter@pressence.com.pl.
W przypadku znalezienia tej wiadomości w folderze ze *spamem*, będziemy wdzięczni za dodanie naszego adresu e-mail i domeny do bezpiecznych nadawców w ustawieniach konta pocztowego.
OCHRONA PRYWATNOŚCI: Pressence Public Relations nie udostępni nikomu Twojego adresu e-mail. Słowo.
PROMOCJA – RABAT 50%
Zapraszamy w sierpniu do skorzystania z promocyjnej oferty na nasze szkolenia medialne – druga osoba z tej samej firmy lub instytucji uczestniczy w szkoleniu bezpłatnie.
Z oferty mogą skorzystać aktualni prenumeratorzy Pressence Newsletter. Oferta dotyczy umów podpisanych do 18.08.2017. Każda firma lub instytucja może skorzystać w tym czasie tylko z jednego szkolenia medialnego.
Więcej informacji: 77 441 40 14.
MEDIA GAPA – SIERPIEŃ 2017
"Nie widzę żadnego elementu zamachu stanu w Polsce." – Paweł Mucha, minister w Kancelarii Prezydenta RP. wPolityce.pl, 16.07.2017.
Media Gapa to osoba, która zapomina, że powtarzanie w mediach fałszywych, negatywnych i niesprawiedliwych oskarżeń, komentarzy i spekulacji zwiększa ryzyko wprowadzenia ich do debaty publicznej oraz zmniejsza kontrolę nad tym, co się o niej mówi, jak się ją postrzega i jak to wpływa na jej reputację.
W numerze
1. 10 korzyści dla marki z komunikacji w mediach społecznościowych
Ludzie dzielą się na takich, którzy mają coś do powiedzenia,
i na tych, którzy mówią bez przerwy.
– Robert Lee Frost
Każdy kto ma coś ciekawego do powiedzenia ma dzisiaj profil w mediach społecznościowych. Najczęściej na Facebooku i Instagramie. Rzadziej na Twitterze, LinkedIn, Snapchacie i Google+.
Komunikacja w mediach społecznościowych (jeśli chcesz to robić dobrze) zabiera dużo czasu. Dla początkujących największym wyzwaniem jest zdobycie pierwszych fanów i systematyczne budowanie sieci wartościowych kontaktów.
Oto 10 korzyści dla marki z komunikacji w mediach społecznościowych:
1. Lepsze poznanie swoich klientów.
Media społecznościowe umożliwiają indywidualny kontakt z każdym bez względu na to gdzie jest. Twitter, Facebook i Pinterest mają rozbudowane narzędzia analityczne, które dają informacje kim są osoby obserwujące profil i co je interesuje. Im lepiej poznasz swoich klientów, tym lepiej możesz im służyć.
2. Zdobywanie nowych klientów.
Dołącz do dyskusji online i udostępniaj na swoim profilu wpisy innych użytkowników. To najlepsza metoda budowania sieci własnych kontaktów.
3. Obserwacja konkurencji.
Nie jesteś jedyną firmą z Twojej branży korzystającą z mediów społecznościowych. Obserwuj konkurencję online i wykorzystuj twórczo najlepsze pomysły. Monitoring działań konkurencji online ułatwia podejmowanie strategicznych decyzji.
4. Zwiększenie ruchu na firmowej stronie WWW.
Wpisy w mediach społecznościowych nie powinny mieć charakteru reklamowego, ale nie udawajmy świętoszków – każdy ma prawo pochwalić się od czasu do czasu tym, co robi. Umieszczanie linków do ciekawych treści na firmowej stronie WWW zwiększa liczbę odwiedzin na tej stronie.
5. Poprawa wyników w wyszukiwarkach.
Komunikacja w mediach społecznościowych poprawia wyniki w wyszukiwarkach internetowych. Google lubi nowe informacje w mediach społecznościowych, najbardziej te publikowane na Google+.
6. Budowanie relacji.
Media społecznościowe ułatwiają komunikację z klientami i konsumentami – obecnymi i byłymi. To znakomite narzędzie do zbierania opinii o tym, co im się podoba i co poprawić w produktach i/lub usługach.
7. Edukacja klientów.
Komunikacja w serwisach wizualnych, na przykład Pinterest i Instagram, ułatwia edukację klientów i konsumentów i może zachęcać ich do nowych działań. Na przykład instruktaż instalacji urządzenia, pokazanie nowych funkcji produktu, testowanie nowego produktu, itp.
8. Konkursy, rabaty i promocje.
W mediach społecznościowych możesz robić stosunkowo małym kosztem błyskawiczne konkursy i akcje promocyjne, na przykład dla najaktywniejszych komentatorów.
9. Budowanie zaufania.
Klienci i konsumenci mają więcej zaufania do marek, z którymi mogą się łatwo skontaktować (telefon, e-mail, lub profil online). Ułatwianie tych kontaktów zwiększa rozpoznawalność marki, zachęca do kupna produktów i/lub usług i skraca czas rozpatrywania reklamacji.
10. Kontakty z mediami.
Większość mediów i najlepsi dziennikarze mają profile w mediach społecznościowych, najwięcej na Twitterze. Obserwuj ich wpisy i przesyłaj informacje, które mogą ich zainteresować.
Konkluzja
Media społecznościowe są coraz częściej miejscem pierwszego kontaktu klientów i konsumentów z markami. Od oceny tego kontaktu zależy czy zechcą go podtrzymać.
Jeśli chcesz więcej informacji jak wykorzystać media społecznościowe do budowy swojej marki, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Zobacz też:
Pisarz jest to człowiek, któremu pisanie przychodzi trudniej
niż wszystkim innym ludziom.
– Tomasz Mann
Informacje prasowe, sprostowania, polemiki, wywiady, portrety, komunikaty w sytuacji kryzysowej...
Na naszych szkoleniach PR uczymy pisania różnych tekstów PR.
Szkolenie zaczynamy od testu (20 pytań).
Oceń czy podane twierdzenie jest prawdziwe (TAK) lub fałszywe (NIE).
1. W skutecznym pisaniu najważniejsza jest jasność przekazu.
TAK / NIE
2. Jeśli chcesz nawiązać lepszy kontakt z czytelnikiem, możesz użyć środowiskowego żargonu – chyba że wiarygodność wymaga czegoś innego.
TAK / NIE
3. Jednostka miary bardziej skłania do reakcji niż liczba.
TAK / NIE
4. Decyzja o rozłożeniu liczby na czynniki lub podaniu jako pełnej kwoty zależy od tego, czy czytelnik ma zaoszczędzić czy wydać pieniądze.
TAK / NIE
5. W przypadku niskich kwot lepszy efekt wywierają faktyczne liczby niż procenty.
TAK / NIE
6. Czytelnicy są bardziej podatni na ciepłe przykłady niż na zimne dane statystyczne.
TAK / NIE
7. Im niższe dochody czytelnika, tym skuteczniejsze staje się słowo "bezpłatny".
TAK / NIE
8. W poszukiwanej grupie docelowej konkret przyciąga – poza nią może odpychać.
TAK / NIE
9. Sprzedawcę bardziej interesuje "Co to jest?", nabywcę "Co mi to da?"
TAK / NIE
10. Czas teraźniejszy bardziej trafia do przekonania czytelnika niż czas przyszły, ponieważ teraźniejszość jest teraz i czytelnik chce czerpać zyski teraz.
TAK / NIE
11. Powiązanie czasu przyszłego z teraźniejszym mówi czytelnikowi: "To będzie na zawsze."
TAK / NIE
12. Zaprzeczony początek zdania silnie wpływa na reakcję czytelnika.
TAK / NIE
13. Rozpoczęcie pytania od "Czy nie.." plus czas teraźniejszy skłania czytelnika do Twojego punktu widzenia – inaczej niż w zdaniu zaczynającym się od "nie".
TAK / NIE
14. Nie mów czytelnikowi "Masz problem" jeżeli za chwilę nie powiesz jak go rozwiązać.
TAK / NIE
15. Zdania twierdzące są mocniejsze od przeczeń.
TAK / NIE
16. Im bardziej dynamiczny przekaz, tym mniejsza różnica między tekstem dla kobiet i dla mężczyzn.
TAK / NIE
17. Gdy porównujesz swój produkt z produktem konkurencji, używaj słów sugerujących raczej przewagę niż różnicę.
TAK / NIE
18. Rzeczowniki mają większą moc od przymiotników.
TAK / NIE
19. Warunek (na przykład "jeśli", "jeżeli", "gdyby") osłabia komunikat.
TAK / NIE
20. Nie baw się z czytelnikiem w "mamo, czy mogę?", chyba że jest on gotów zaakceptować Ciebie jako zwierzchnika.
TAK / NIE
Jeśli chcesz poznać swój wynik, prosimy przesłać odpowiedzi na adres: biuro@pressence.com.pl.
Jeśli jesteś zainteresowany szkoleniem z pisania tekstów PR, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Zobacz też:
3. 4 najczęstsze kryzysy w komunikacji w każdej firmie
Przewidywanie jest bardzo trudne,
szczególnie jeśli idzie o przyszłość.
– Niels Bohr
Szef firmy, który potrafi przewidzieć co może się nie udać lub kto zawiedzie i przygotuje plan działania w tej sytuacji jest sto razy lepszy od tego, który takiego planu nie ma.
Każdy prezes, dyrektor lub kierownik wcześniej czy później spotka się z jednym z czterech kryzysów w komunikacji. Może to być kryzys wewnętrzny (na przykład z grupą pracowników) lub zewnętrzny (na przykład z mediami).
Jednym z najlepszych sposobów przygotowania się do zarządzania kryzysem jest rozpoznanie wszystkich potencjalnych zagrożeń. Oto cztery najczęstsze kryzysy w komunikacji:
1. Nieudany pomysł
Powiedzmy, że firma zdecydowała zmienić opakowanie produktu na bardziej przyjazne dla środowiska. Niestety, nowe opakowanie przecieka i nie można ustalić dlaczego. Informacja o problemie pojawia się w mediach społecznościowych. Temat podchwytuje telewizja.
O czym warto pamiętać. Nie szukaj na tym etapie winnych. Znajdź źródło problemu i mów co robisz, żeby go rozwiązać. Nie usprawiedliwiaj się szlachetnymi intencjami (chcieliśmy pokazać troskę o środowisko) i nie przepraszaj. Ludzi nie interesują słowa, tylko efekty tego, co robisz.
Niestety bywa tak, że coś co dobrze wygląda na papierze nie zawsze sprawdza się w praktyce. Inne przykłady to zmiany organizacyjne, nowe procedury lub modernizacja parku maszynowego. W każdym przypadku trzeba zacząć od ustalenia źródła kłopotu. Drugim krokiem jest uspokojenie nastrojów i regularna komunikacja postępów w rozwiązaniu problemu.
2. Nieporozumienie.
Czasem dobry pomysł jest naprawdę dobrym i wzorowo zrealizowanym pomysłem, ale z jakiegoś dziwnego powodu źle się o nim mówi.
Na przykład firma produkująca słodycze wprowadza na rynek czekoladę z niską zawartością cukru. Anonimowy użytkownik Twittera publikuje zdjęcie nowej czekolady na półce w sklepie z komentarzem: "To się nie nadaje do jedzenia. Jakaś podróbka. Prawdziwa czekolada musi być słodka." Pod wpisem rośnie liczba komentarzy w tym samym tonie.
Po kilku dniach mało skutecznej obrony z mediach społecznościowych firma dochodzi do wniosku, że wyjaśnienie nieporozumienia zajmie jej więcej czasu i wymaga dużo większych środków.
Dzisiaj można być skrytykowanym w Internecie nie tylko za to, co się mówi, ale także za milczenie. Przykładem może być brak publicznej krytyki celebryty (aktora, sportowca, dziennikarza lub podróżnika) za kontrowersyjną wypowiedź w mediach o Twojej branży lub grupie ludzi, wśród których masz wielu klientów. Znane marki są coraz częściej celem ataku za brak jasnego stanowiska w ważnych społecznie sprawach.
Nie lekceważ nawet pozornie niewinnych punktów zapalnych. Obserwuj co się dzieje, dmuchaj na zimne i bądź gotowy do reakcji zanim problem wymknie się spod kontroli i zamieni w kryzys.
3. Smutna wiadomość
Smutna wiadomość dotyczy przykrego zdarzenia poza Twoją kontrolą. Umiera ktoś z kierownictwa firmy. Ważny klient nagle ogłasza bankructwo. Trąba powietrzna niszczy część hali produkcyjnej.
To są przykłady zdarzeń, które mogą mieć duży wpływ na działalność firmy. Nikt nie może jej winić, ale wszyscy będą uważnie obserwować co robi i jakie ma priorytety.
Najważniejsze w takiej sytuacji jest zachowanie spokoju i opieka nad poszkodowanymi i rodzinami ofiar. Zbierz jak najszybciej wiarygodne informacje o szkodach i podejmij decyzje na podstawie tego, co wiesz na pewno. Nie wstydź się swoich uczuć, ale nie daj im sobą rządzić. Pokaż, że ludzie są dla Ciebie najważniejsi.
4. Zła wiadomość
Zła wiadomość dotyczy zdarzenia, które nie zawsze zależy od firmy, ale media mówią, że firma mogła zrobić więcej, żeby mu zapobiec (dlaczego nikt o tym wcześniej nie pomyślał?) lub bardziej ograniczyć szkody (wystarczyło tylko...).
Oto przykłady takich sytuacji:
a. Wzrost cen surowców zmusza firmę do podniesienia cen swoich produktów. Jak i kiedy przekazano tę informację klientom?
b. Ograniczenie produkcji, zwolnienia pracowników, reorganizacja. Jakie inne rozwiązania były brane pod uwagę?
c. Zamknięcie fabryki w małym mieście. Jakie są rekompensaty dla zwolnionych pracowników? Co firma zrobiła, żeby mogli znaleźć nową pracę?
W każdej z tych sytuacji informacje muszą być podawane w kontekście pokazującym jak firma minimalizuje negatywne skutki swoich decyzji. Dobra wiadomość jest taka, że większość tych zagrożeń można przewidzieć i właściwie się do nich przygotować.
Opracuj plan komunikacji kryzysowej, przećwicz przed kamerą kluczowe przekazy i zdefiniuj grupy najważniejszych interesariuszy. Wybierz osoby odpowiedzialne za komunikację z tymi grupami (kto, kiedy i jak).
Konkluzja
Przygotowanie się do komunikacji w tych czterech sytuacjach to tylko początek. Ważne, żeby rozpoznawać wszystkie potencjalne zagrożenia zanim zamienią się w kryzys a jeśli to się nie uda, umieć właściwie zareagować.
Jeśli potrzebujesz pomocy w przygotowaniu się do zarządzania komunikacją kryzysową, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Jak opracować plan komunikacji kryzysowej
Zobacz też:
4. Nie bądź pasażerem w wywiadzie dla mediów
Jednym z większych błędów rzeczników prasowych jest zostawianie reporterom zbyt dużo swobody w prowadzeniu wywiadu. To prawda, że reporter wybiera rozmówcę i pytania – to jego wywiad. Ale to nie znaczy, że ma kontrolować wszystko co się dzieje.
Rzecznik prasowy, który pozwala reporterowi przejąć inicjatywę nie będzie zadowolony z efektów wywiadu.
Gdyby wywiad dla mediów był jak jazda samochodem...
Wyobraź sobie, że reporter zaprosił Cię na jazdę samochodem.
Dla większości rzeczników wyglądałoby to tak: Reporter podjeżdża do biura. Wsiadasz do auta, witasz się i zapinasz pasy. Jesteście razem w samochodzie, ale to reporter trzyma kierownicę. To on decyduje gdzie jechać, kiedy przyśpieszyć lub zwolnić.
Po kwadransie jazdy wysiadasz z auta. Niestety nie wiesz gdzie jesteś. Zamiast przed swoim biurem wysiadłeś w nieznanej okolicy. Zastanawiasz się: "Jak ja tu trafiłem?"
Tak właśnie kończy się wiele wywiadów. Rozmówca nie pamięta co się działo i nie wie co z tego wyniknie, na przykład który cytat reporter wykorzysta w artykule.
Teraz wyobraź sobie inną jazdę. Auto ma dwie kierownice, dwa pedały gazu i dwa hamulce. Reporter używa swojego zestawu do kierowania, Ty swojego.
To będzie zupełnie inna jazda.
Być może jedziecie do tej samej części miasta, ale na inną ulicę. Na pewno pojawią się pewne rozbieżności co wyboru trasy (najczęściej na skrzyżowaniach). Możecie mieć trochę inne podejście do respektowania zasad ruchu. Nie chodzi o konflikt, ale o naturalne różnice wynikające ze spotkania różnych osobowości.
Nie namawiam do wyrywania reporterowi kierownicy czy unikania odpowiedzi na jego pytania. To byłoby niemądre i być może nawet niebezpieczne. Chodzi o więcej inicjatywy, zdecydowania i konsekwencji. Chodzi o wykorzystanie pytań reportera do przekazania informacji, na których Ci najbardziej zależy.
Rzecznik prasowy nie może być w wywiadzie pasażerem. Powinien wyobrazić sobie, że może kierować jego przebiegiem. A to wymaga przygotowania – musi wiedzieć co chce osiągnąć (gdzie chce dojechać). Jeśli się tego nauczy, będzie mniej przykrych niespodzianek i więcej pozytywnych materiałów w mediach.
Jeśli jesteś zainteresowany szkoleniem medialnym lub masz pytanie o komunikacji z mediami, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Zobacz też:
5. Chcesz nagrać swój wywiad dla mediów?
Zgodziłeś się na wywiad dla prasy – mimo że temat trudny i reporter znany jest z konfrontacyjnych i prowokacyjnych pytań.
Obawiasz się, że nie będziesz potraktowany uczciwie. Myślisz o nagraniu wywiadu.
Czy wolno Ci nagrać wywiad? Oczywiście, że tak. Musisz jednak pamiętać o czterech zasadach:
1. Powiedz reporterowi, że zamierzasz nagrać wywiad.
Nie musisz tego mówić umawiając się na spotkanie. Wystarczy kiedy to powiesz tuż przed rozpoczęciem wywiadu. Nie ma żadnego powodu, żeby reporter się nie zgodził.
2. Nie nagrywaj każdego wywiadu.
Nagrywaj tylko wywiady na najtrudniejsze tematy z reporterami znanymi z agresywnych pytań i mającymi opinię niezbyt rzetelnych. W razie potrzeby nagranie będzie dowodem kto i co powiedział.
3. Pomyśl jak wykorzystasz to nagranie.
Możesz, ale nie musisz mówić reporterowi co chcesz zrobić z tym nagraniem. Możesz je opublikować na swojej stronie WWW, blogu lub profilu w mediach społecznościowych – w pełnej lub skróconej wersji. Możesz też wykorzystać na szkoleniu medialnym do analizy mocnych i słabych swojego wystąpienia.
4. Nie wykorzystuj nagrania przed publikacją wywiadu w mediach.
To jest wywiad reportera (jego pomysł i pytania) i on ma prawo pierwszeństwa. Tobie nagranie jest potrzebne do ustalenia i wyjaśnienia ewentualnych różnic między tym, co ukazało się w druku i tym, co powiedziałeś.
Konkluzja
Dzięki nowym technologiom i własnym kanałom komunikacji (na przykład firmowa strona WWW lub blog) możesz mieć większą kontrolę nad rzetelnością mediów, na przykład skutecznie prostować przekłamania lub korygować błędy. Pamiętaj, żeby to robić spokojnie i rzeczowo – nigdy wrogo i konfrontacyjnie.
Zobacz też:
6. Chcesz zaimponować publiczności inteligencją?
Kilka dni temu otrzymałem e-mail od dziennikarza przygotowującego artykuł o wystąpieniach publicznych.
"Pracuję nad artykułem jak zaimponować publiczności inteligencją.
Czy może Pan podać porady, które mógłbym przekazać naszym czytelnikom? Najbardziej interesują mnie odpowiedzi na pytania:
1. Co ma zrobić prelegent, żeby pokazać publiczności jaki jest inteligentny?
2. Jaki błąd może zniszczyć reputację inteligentnego prelegenta?
3. Czy język ciała mówi coś o inteligencji prelegenta?
4. Co o inteligencji prelegenta mówi jego głos?"
Drogi Czytelniku, jeśli czytasz ten artykuł z nadzieją, że dowiesz się jak zaimponować publiczności inteligencją, przepraszam. Wprowadziłem Cię w błąd.
Oto co odpisałem dziennikarzowi:
"Po pierwsze, uważam, że w wystąpieniu publicznym nie chodzi o popisywanie się inteligencją. Prelegent jest inteligentny albo nie, ale jego iloraz inteligencji nie interesuje publiczności.
Ludzie doceniają u prelegentów pewność siebie i jasność wywodu. Prelegent nie musi błyszczeć inteligencją, żeby nawiązać dobry kontakt z publicznością i zachęcić do słuchania. Nie musi być inteligentny, żeby mówić jasno, zrozumiale i przekonująco. Każdy może się tego nauczyć bez względu na poziom inteligencji.
Prelegent, który podkreśla swoją inteligencję pokazuje, że zamiast służyć publiczności woli jej imponować. Prelegent powinien przygotować się do wystąpienia i przećwiczyć je na głos przed kamerą. Jeśli to zrobi, może być pewny, że zaimponuje publiczności inteligencją. :-)"
Przygotowując się do wystąpienia nie skupiaj się na robieniu dobrego wrażenia, ale na praktycznej wartości tego, co chcesz przekazać.
Pamiętaj, że w wystąpieniach publicznych NIE chodzi o:
1. popisywanie się inteligencją,
2. pokazywanie ludziom, że jesteś od nich mądrzejszy,
3. kontrolowanie każdego słowa,
4. skupianie całej uwagi na sobie,
5. mówienie wyłącznie o sobie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszamy na nasze szkolenia z prezentacji i wystąpień publicznych. Telefon: 77 441 40 14.
Szkolenia z prezentacji i wystąpień publicznych
Zobacz też:
7. 7 rodzajów pauz w prezentacjach
Kierownik PR w firmie informatycznej z Wrocławia pyta:
Jak korzystać z pauz w prezentacjach?
Krótka pauza w prezentacji... żeby złapać oddech... żeby się zastanowić... żeby podkreślić ważny punkt... żeby zachwycić się pięknym zdjęciem.
Umiejętne korzystanie z krótkich przerw w prezentacjach zwiększa ich skuteczność. Błędy w robieniu pauz osłabiają wiarygodność prelegenta i zniechęcają publiczność.
Szybkie mówienie bez logicznych przerw utrudnia słuchanie. Ludzie nie mogą przyswoić zbyt wiele informacji w krótkim czasie – bez chwili na przemyślenie tego, co usłyszeli.
Pauzy podkreślają ważne słowa. Pokazują gdzie kończy się zdanie lub akapit. Chwila milczenia – tak jak w prywatnej rozmowie – przekazuje emocje, na przykład radość, zadowolenie lub rozczarowanie.
Krótkie przerwy służą także do kontroli tempa i czasu prezentacji. W spontanicznym wystąpieniu jest więcej średnich i długich przerw niż w odczytanym z kartki.
Oto 7 rodzajów pauz w prezentacji:
1. Pauza jako przecinek.
Krótka przerwa tam, gdzie pisarz postawiłby przecinek. Na przykład:
"Chcąc zrobić żonie niespodziankę z okazji rocznicy ślubu [pauza] wstałem o świcie [pauza] przygotowałem śniadanie [pauza] postawiłem na stole kwiaty [pauza] włożyłem ślubny garnitur."
2. Pauza jako kropka.
Trochę dłuższa przerwa tam gdzie znalazłaby się kropka oddzielająca dwa zdania, pytajnik lub wykrzyknik. Na przykład:
"Jesteśmy szczęśliwym małżeństwem już 10 lat [pauza] Doskonale pamiętam nasze pierwsze spotkanie [pauza] Pamiętam ławkę gdzie ją pierwszy raz pocałowałem."
3. Pauza zamykająca akapit.
Jeszcze dłuższa przerwa w miejscu zakończenia jednego punktu wystąpienia i przejścia do drugiego. Na przykład:
"Drugim plusem tego rozwiązania jest... [pauza] Trzecim plusem tego rozwiązania jest..."
4. Pauza do podkreślenia ważnego słowa.
Kiedy chcesz podkreślić ważne słowo (lub wyrażenie) zrób krótką przerwę przed nim i zaraz po nim. Wypowiedz je wyraźnie i nieco głośniej. Poprzedzająca pauza informuje "uwaga" a druga mówi "warto to zapamiętać". Na przykład:
"Jedną z metod przygotowania się do prezentacji jest [pauza] nagranie wystąpienia na wideo [pauza] i analiza plusów i minusów."
5. Pauza po retorycznym pytaniu.
Zrób przerwę po zadaniu publiczności retorycznego pytania. Daj czas na zastanowienie się nad odpowiedzią. Jeśli tego nie zrobisz, ludzie mogą poczuć się zlekceważeni (pytasz i nie dajesz czasu na odpowiedź.).
6. Pauza po pokazaniu slajdu.
Jeśli korzystasz w prezentacji ze slajdów, daj publiczności chwilę oddechu po wyświetleniu nowego slajdu. Pamiętaj, że zapoznanie się ze skomplikowanym obrazem (na przykład wykres z liczbami) zabiera więcej czasu.
7. Pauza na łyk wody.
W dłuższych prezentacjach lub wystąpieniach publicznych może Ci zaschnąć w gardle i zechcesz napić się wody. Poczekaj jednak z tym do chwili (jeśli to możliwe) kiedy skończysz omawianie jednego punktu lub pokażesz publiczności nowy slajd. Możesz wtedy też zerknąć do notatek i sprawdzić czy wszystko idzie zgodnie z planem.
Konkluzja
Pomyśl o przekazywaniu informacji w prezentacjach jak o malowaniu ściany. Nakładasz pierwszą warstwę farby i czekasz aż wyschnie. Potem następną. I następną.
Ludzie muszą mieć czas na przemyślenie tego, co usłyszeli. Dobrze dobrane pauzy pomagają im lepiej zrozumieć i zapamiętać treść wystąpienia.
Zobacz też:
8. Ile kosztuje plan kryzysowy
Specjalista marketingu w firmie transportowej z Poznania pyta:
Ile kosztuje plan kryzysowy?
To zależy. Cena jest wypadkową kilku zmiennych.
Na przykład:
1. Mała firma może kupić plan kryzysowy za 1500 złotych netto. Jeśli ma pod ręką wszystkie potrzebne informacje, może mieć gotowy plan za 30 minut.
2. Duża firma zwykle potrzebuje rozbudowanego planu kryzysowego dokładnie dopasowanego do jej sytuacji i potrzeb. Taki plan może kosztować kilkanaście tysięcy złotych a jego opracowanie zajmie kilka miesięcy.
Oto trzy najważniejsze czynniki kształtujące koszt przygotowania planu kryzysowego:
A teraz kilka słów wyjaśnienia do każdego punktu.
1. Stopień przygotowania firmy do zarządzania kryzysem.
Oto czynniki opisujące przygotowanie do zarządzania kryzysem:
2. Wielkość firmy, jej struktura organizacyjna i zakres planu.
Aby ocenić złożoność i zakres prac bierzemy pod uwagę m. in.:
3. Stopień dopasowania i rodzaj pomocy potrzebny w procesie planowania.
Konkluzja
Przygotowanie planu kryzysowego może być stosunkowo tanim i prostym przedsięwzięciem dla małej firmy. Natomiast dla dużej lub działającej w ryzykownej branży firmy jest to projekt wymagający większych środków i dłuższego czasu.
Warto pamiętać, że plan kryzysowy jest tylko elementem programu zarządzania kryzysowego. Jest podstawą tego programu, ale plan nie zastąpi doświadczonego zespołu kryzysowego. Bez przećwiczenia wszystkich jego modułów na warsztacie kryzysowym lub symulacji kryzysowej nie ochroni firmy w sytuacji kryzysowej.
Jeśli chcesz dowiedzieć się ile kosztuje plan kryzysowy dla Twojej firmy, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Jak opracować plan komunikacji kryzysowej
Zobacz też:
9. 5 porad jak tworzyć dobre infografiki
Kierownik PR w firmie finansowej z Warszawy pyta:
Jak tworzyć dobre infografiki?
Infografiki należą do jednych z najchętniej udostępnianych materiałów wizualnych w Internecie. Są przekazywane częściej niż zdjęcia, bo łączą ciekawe dane z atrakcyjnym obrazem.
Dobra infografika jest jak interesująca opowieść. Wszystko jest naturalnie połączone i prowadzi logicznie od początku do końca.
Oto 5 porad jak tworzyć dobre infografiki:
1. Wybierz temat, która zainteresuje Twoich czytelników.
Nie rób infografiki dla siebie, ale dla osób, które czytają Twojego bloga lub obserwują Twoje profile w mediach społecznościowych. Niech to będzie infografika nie tylko o czymś, ale także dla kogoś.
2. Zadbaj o prostotę.
Jednych z plusów infografik jest to, że przedstawiają skomplikowane pomysły lub procesy w prosty i zrozumiały sposób. Jeśli czytelnicy po zobaczeniu infografiki, nie mogą powiedzieć "Aha, teraz już rozumiem!" to znak, że jest zbyt skomplikowana.
3. Postaw na obraz.
Niektóre infografiki mają więcej informacji niż grafiki. W najlepszych infografikach jest równowaga pomiędzy obrazem i faktami.
4. Sprawdź fakty i liczby.
Wiele infografik koncentruje się na prezentacji liczb. Dzięki obrazom te dane są lepiej zapamiętywane. Ale liczby są ważne tylko kiedy są prawdziwe, pochodzą z wiarygodnych źródeł i są zrozumiałe.
5. Wymyśl atrakcyjny tytuł.
Infografika powinna mieć atrakcyjny tytuł. Dobre tytuły są krótkie (do 70 znaków), streszczają temat i zachęcają do obejrzenia infografiki.
Konkluzja
Każdy może zrobić dobrą infografikę. Ale nie każdy potrafi stworzyć taką, którą czytelnicy zechcą udostępniać na swoich profilach w Internecie.
Jeśli przygotujesz infografikę według tych 5 porad, nie zmarnujesz czasu i oszczędzisz sobie rozczarowania.
PS. Zobacz naszą infografikę o serwisach społecznościowych dla małych firm.
Zobacz też:
Morskie fale
– Jak ci się podobało nad morzem? – pyta brunetka blondynkę.
– Nudy na pudy. Wszystkie fale były do siebie takie podobne...
Przeczytaj, oceń i skomentuj najnowsze artykuły na blogach: Media Gapa, Ekspert Medialny, Trener Medialny, Szkolenia medialne, 112 PR, Kryzys Online, Pressentacje i Feliszek PR.
Chcesz napisać swoją informację prasową? Skorzystaj z usługi bezpłatnej tylko dla prenumeratorów tego newslettera. Wypróbuj Twoje Info.
Przeoczyłeś/aś ciekawy artykuł? Zajrzyj do Archiwum Pressence Newsletter.
PRESSENCE PR NA TWITTERZE
Wiesz, że mamy profil na Twitterze?
Zobacz o czym teraz piszemy. Może do nas dołączysz?
Reklama
Zastrzeżenia prawne
1. Pressence Public Relations i Bogusław Feliszek dostarcza Czytelnikom Pressence Newsletter ogólnych informacji na tematy, które ich interesują. Informacje zawarte w Pressence Newsletter nie stanowią w żadnym przypadku świadczenia usług doradztwa public relations ani jakichkolwiek innych usług.
2. Wszelkie informacje, poglądy, interpretacje, porady i rozwiązania nie są wyczerpujące i nie są przeznaczone do bezwzględnego i bezkrytycznego stosowania w praktyce. Pressence Public Relations i Bogusław Feliszek nie udziela w tym zakresie żadnych gwarancji wyraźnych lub dorozumianych. Korzystanie z treści i mechanizmów udostępnionych w Pressence Newsletter odbywa się na odpowiedzialność Czytelnika.
3. Pressence Public Relations i Bogusław Feliszek dokłada należytych starań, aby prezentowane treści, akty prawne i inne teksty i mechanizmy były zgodne z obowiązującym stanem prawnym. Jednak częste zmiany prawa powodują, że część treści może dotyczyć stanu prawnego z przeszłości. Pressence Public Relations i Bogusław Feliszek zastrzega sobie prawo zmiany danych i informacji umieszczonych w Pressence Newsletter w dowolnym terminie, bez uprzedniego powiadomienia Czytelników.
4. Treść Pressence Newsletter nie stanowi w żadnym przypadku oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 kodeksu cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych i jest jedynie zaproszeniem do rozpoczęcia rokowań zgodnie z art. 71 kodeksu cywilnego.
5. Korzystanie z treści Pressence Newsletter wymaga pisemnej zgody Pressence Public Relations i Bogusława Feliszka, poza wyjątkami określonymi w powszechnie obowiązujących przepisach prawa takich jak dozwolony użytek w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90 poz. 631, t. jedn. z późn. zm.).
6. Niektóre z odsyłaczy w Pressence Newsletter łączą z zewnętrznymi serwerami. Pressence Public Relations i Bogusław Feliszek nie ponosi odpowiedzialności za informacje na tych serwerach, w szczególności za ich zgodność z prawdą.
7. Czytelnik Pressence Newsletter przyjmuje do wiadomości i akceptuje fakt, że poczta elektroniczna oraz inne transmisje przechodzące przez Internet mogą być obciążone ingerencją osób trzecich i nie mają charakteru poufnego.
Jeśli z ciekawością przeczytałeś/aś nasz NEWSLETTER, prześlij go swoim przyjaciołom, współpracownikom i klientom w niezmienionej formie. Będą Ci za to wdzięczni.
Aby ZAPRENUMEROWAĆ Pressence Newsletter, odwiedź naszą stronę WWW i wypełnij zgłoszenie subskrypcyjne.
Aby ODWOŁAĆ PRENUMERATĘ (i nas zasmucić), wyślij proszę na adres: newsletter@pressence.com.pl z informacją KONIEC PRENUMERATY w linii tematu.
| Bogusław Feliszek Facebook Google+ | Pressence Public Relations pl. Teatralny 10-11/33 45-056 Opole | WWW www.pressence.com.pl e-mail: biuro@pressence.com.pl tel. +48 77 441 40 14 |